مقالات ریزش مو

مصرف چه داروهایی می تواند باعث ریزش مو شوند ؟

وجود داروهای مختلف برای درمان بیماری ها حتی بیماری های صعب العلاج، کمک کرده است تا افراد بتوانند سلامتی خود را به دست آورند. با این حال تمام داروها می توانند اثرات جانبی ناخواسته داشته باشند و در کار اندام دیگر بدن اختلال ایجاد کنند. موها از جمله قسمت های بدن به حساب می آیند که از داروهای مختلف تاثیر می پذیرند.

برای مثال ممکن است نوعی دارو بتواند به رشد بیش از حد مو، تغییر رنگ و یا بافت آن منجر شود. در حالی که نوعی دیگر، ریزش شدید آن را در پی خواهد داشت. در هر حال مساله اصلی تاثیری است که ریزش موی ناشی از داروها، مانند هر نوع ریزش موی دیگر بر اعتماد به نفس افراد می گذارد. چه بسا شخص در کنار تحمل رنج بیماری، باید نگران وضعیت ظاهری خود نیز باشد. اما خبر خوبی که می توان در این مورد داد این است که معمولا با قطع داروی مورد نظر، ریزش مو نیز قطع خواهد شد؛ بنابراین می توان به سلامت مجدد موها امیدوار بود.

پیشنهاد میکنیم مطالعه کنید : برای پیش گیری از ریزش مو چی بخوریم؟

چگونه داروها باعث ریزش مو می شوند ؟

تاثیری که یک دارو می تواند بر سلامت موها بگذارد، از دخالت آن در چرخه مو آغاز می شود. چرخه رشد موها شامل سه فاز آناژن، کاتاژن و تلوژن است که در هر مرحله، مو باید فرآیند خاصی را انجام دهد تا بتواند به خوبی رشد کند.

در مرحله آناژن، که بین دو تا شش سال به طول می انجامد، مو از ریشه شروع به رشد کرده و در فاز بعدی از پوست سر خارج می شود. مرحله تلوژن یک مرحله حدودا سه ماهه است که موها وارد فاز استراحت شده و در پایان این مرحله می ریزند.

پس از ریزش موهای قدیمی دوباره مراحل چرخه تکرار شده و موهای جدید جایگزین می شوند. اما اینکه داروها چگونه می توانند بر چرخه مو اثر گذارند در واقع در دو حالت دسته بندی می شوند. عموما ریزش موی ناشی از داروها به دو حالت تلوژن افلوویوم و آناژن افلوویوم تقسیم بندی می شود.

  • تلوژن افلوویوم (Telogen Effluvium) : تلوژن افلوویوم رایج ترین نوع ریزش موی ناشی از داروها به حساب می آید که معمولا طی 2 تا 4 ماه پس از مصرف داروی مورد نظر نمایان می گردد. وجود این بیماری، باعث می شود که فولیکول های مو خیلی سریع وارد فاز تلوژن یا همان مرحله استراحت خود شده و خیلی زود ریزش کنند. افراد مبتلا به تلوژن افلوویوم به طور معمول، روزانه بین 30 تا 70 درصد بیش از حالت نرمال ریزش مو ( بین 100 تا 150 تار مو در روز ) تار مو از دست می دهند.
  • آناژن افلوویوم (Anagen Effluvium) : آناژن افلوویوم نوع دیگر ریزش مو به حساب می آید که در مرحله آناژن چرخه مو دستکاری صورت گرفته است. در مرحله آناژن، سلول های محیطی با تقسیم طبیعی خود موهای جدید تولید می کنند. اما در این نوع ریزش مو، زمانی که موها به طور فعال در حال رشد هستند (یعنی مرحله آناژن)، داروها با ایجاد اختلال در آناژن، از تقسیم طبیعی سلول ها جلوگیری به عمل می آورند.

این نوع ریزش مو، معمولا طی چند روز تا چند هفته پس از مصرف دارو، شروع خواهد شد. از جمله داروهایی که برای این مورد می توان مثال زد، داروهای شیمی درمانی است که برای سرطان های مختلف استفاده شده و منجر به ریزش موی شدیدی می گردند. با مصرف این داروها، فرد تمام یا بیشتر موهای خود را در ناحیه سر از دست می دهد؛ البته ریزش ابروها، مژه ها و سایر موهای بدن نیز در اثر استفاده از این داروها، امکان پذیر است.

فرم هوشمند کاشت مو

پیشنهاد میکنیم مطالعه کنید : مزوتراپی بهتر است یا PRP ؟

میزان ریزش مویی که می تواند در اثر مصرف دارو به وجود آید به نوع و مقدار مصرف آن بستگی دارد. همچنین در صورتی که فرد نسبت به آن دارو حساسیت بیشتری داشته باشد، احتمال و شدت ریزش مو افزایش خواهد یافت.

علائم ریزش موی ناشی از دارو

علائم ریزش موی ناشی از مصرف داروها

به طور معمول، اثرات آلوپسی که در اثر مصرف نوعی داروی خاص در فرد ظاهر می شود، معمولا ظرف سه ماه از شروع دارو خود را نشان می دهد. شخصی که با این نوع ریزش مو مواجه شده است، معمولا متوجه نازک شدن و نیز ریزش تکه ای موهای خود می شود. با این حال ممکن است این نوع ریزش موی تهاجمی در ناحیه وسط سر (قسمت مرکزی پوست سر) بیشتر نمایان شود. از جمله نشانه های اولیه آلوپسی، می توان به موارد زیر اشاره نمود :

  • مشاهده تارهای مو بیش از زمان های معمول بر روی بالش،
  • وجود موهای ریخته شده اضافی در برس به هنگام شانه زدن موها،
  • ریزش شدید موها به هنگام دوش گرفتن و آبکشی موها.

کدام داروها باعث ریزش مو می شوند ؟

همان گونه که گفته شد، عوارض جانبی بعضی داروها، باعث ریزش مو خواهد شد. در ادامه به تعدادی از آن ها اشاره می کنیم.

ویتامین A

مصرف ویتامین A و داروهای حاصل از آن، به خودی خود ضرری ندارد. اما در صورتی که با دوزهای بالا مصرف شود، می تواند منجر به ریزش مو گردد.

داروهای ضد آکنه

ایزوترتینوئین (Accutane) و ترتینوئین (Retin-A) که دو نوع داروی ضد آکنه بر پایه ویتامین A هستند، می توانند منجر به ریزش مو شوند. با این حال، ممکن است عوارض جدی دیگری نیز در پی داشته باشند؛ بنابراین بهتر است پیش از مصرف با پزشک خود مشورت نمایید.

آنتی بیوتیک ها

داروهای آنتی بیوتیک از جمله داروهایی هستند که باعث کم حجمی موها به طور موقت خواهند شد. این نوع داروها از طریق دفع ویتامین B و هموگلوبین که برای رشد موها ضروری هستند، ریزش موها را تحریک می کنند. زیرا در اثر کمبود هموگلوبین، کم خونی به وجود می آید که باعث کاهش اکسیژن رسانی به موها می گردد و در نهایت ریزش موها را در پی خواهد داشت. سطح ویتامین B هم برای رشد موها اهمیت بسیاری دارد.

نگرانی از ریزش مو

داروهای ضد قارچ

داروهای ضدقارچ نیز برای عفونت های قارچی به کار می روند و در برخی افراد، مصرف آن ها منجر به ریزش مو خواهد شد. داروی ضد قارچ Voriconazole یکی از داروهایی است که در گذشته مصرف آن ایجاد آلوپسی در پی داشته است.

همچنین بخوانید : آیا قرص های ضد بارداری موجب ریزش مو می شوند ؟

داروهای ضد لخته شدن

از جمله داروهایی که برای جلوگیری از لخته شدن خون استفاده می شوند می توان به هپارین و وارفارین اشاره کرد. این داروها به منظور رقیق شدن خون و برطرف کردن نگرانی های مرتبط با لخته شدن خون در افرادی که بیماری قلبی دارند، استفاده می شود. یکی از عوارض این داروها، ریزش مو است که معمولا پس از سه ماه از شروع این دارو، ظاهر می شود.

داروهای کاهش دهنده کلسترول

در مورد برخی استاتین ها یا همان داروهای ضدکلسترول نظیر سیمواستاتین (Zocor) و (آتورواستاتین) لیپیتور، ریزش مو به عنوان یکی از عوارض جانبی گزارش گردیده است.

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی

برخی از داروها که به منظور سرکوب کردن سیستم ایمنی بدن به کار می روند، به درمان بیماری های خود ایمنی کمک می کنند. از جمله این بیماری ها می توان به لوپوس و آرتریت اشاره نمود. داروهای به کار برده شده برای این بیماری ها مانند متوترکسات، لفلونومید (آراوا)، سیکلوفسفامید (سیتوکسان) و اتانرسپت (آنبرل) ریزش مو برای افراد در پی خواهند داشت.

داروهای ضدتشنج

برخی داروهایی که برای جلوگیری از تشنج به کار می روند عبارت اند از اسید والپروئیک (دپاکوت) و تری متادیون (ترییدون). داروهایی از این قبیل افراد را به ریزش مو دچار می کنند.

ریزش موی مردان

داروهای فشار خون

بتا بلاکرها، داروهایی هستند که برای مقابله با فشار خون به کار می روند. یکی از اثرات جانبی مربوط به این داروها، ریزش مو به شمار می رود. چند مورد از بتا بلاکرها ( مسدود کننده های بتا ) در زیر آمده است.

  • متوپرولول ( لوپرسور )
  • تیمولول ( Blocadren )
  • پروپرانولول ( Inderal و Inderal LA )
  • آتنولول ( تنورمین )
  • نادولول ( Corgard )

علاوه بر این موارد، مهار کننده های ACE نیز می توانند کم پشت شدن موها را رقم بزنند. بعضی از این داروها عبارت اند از :

  • انالاپریل ( واسوتک )
  • لیزینوپریل (Prinivil و Zestril )
  • کاپتوپریل ( کاپوتن )

داروهای ضد افسردگی و تثبیت کننده های خلقی

برخی از داروهایی که به منظور رفع افسردگی و تثبیت روحیه استفاده می شوند، ممکن است فرد را به ریزش مو مبتلا کنند. داروهایی که ممکن است چنین عارضه ای در بر داشته باشند عبارت اند از :

  • پاروکستین هیدروکلراید ( Paxil )
  • سرترالین ( زولوفت )
  • پروتریپتیلین ( ویواکتیل )
  • آمیتریپتیلین ( الاویل )
  • فلوکستین ( Prozac )

داروهای کاهش وزن

داروهایی نظیر فنترمین می توانن منجر به ریزش مو شوند؛ البته این عارضه جزو اثرات جانبی گزارش نشده است. یکی از دلایل این موضوع این است که رژیم غذایی می تواند افراد را دچار کمبود مواد غذایی کند و در نتیجه شرایط اولیه برای ریزش مو را برای او فراهم نماید. به این ترتیب، ممکن است افرادی که ریزش مو را در نتیجه مصرف داروهای کاهش وزن اعلام نموده اند، در واقع ریزشی ناشی از سوتغذیه داشته باشند.

همچنین بخوانید : هزینه، مزایا و عوارض روش میکرواسکالپ سر

داروهای مربوط به بیماری نقرس

داروهایی که برای بیماران دارای نقرس معمولا تجویز می شوند مانند آلوپورینول (Zyloprim) و (Lopurin) ممکن است عامل ایجاد ریزش مو باشند.

ریزش موی ناشی از شیمی درمانی

داروهای مربوط به شیمی درمانی

داروهای شیمی درمانی که برای درمان سرطان های مختلف و برخی بیماری های خود ایمنی به کار می روند، آناژن افلوویوم به وجود می آورند. ریزش مژه ها، ابروها و موهای بدن نیز می تواند در اثر مصرف این داروها به وجود آید. طراحی این داروها به گونه ای است که از رشد سریع سلول های سرطانی در بدن پیشگیری می کند.

این داروها، علاوه بر سلول های سرطانی، به سلول های دیگری که رشد سریع دارند نظیر سلول های موجود در ریشه موها نیز حمله می کنند. به این ترتیب، ریشه موها را از بین برده و باعث ریزش آن ها خواهد شد. با این حال، پس از قطع داروهای شیمی درمانی، رشد مجدد موها آغاز خواهد شد.

لیستی که در بالا ارائه شد، تمام موارد موجود نیست؛ با این حال این داروها، جزو پرکاربردترین داروهایی هستند که در بین مردم رواج دارند. علاوه بر این لیست می توان به داروهای خاص دیگر نظیر آمفتامین ها، داروهای مرتبط با درمان مشکلات تیروئیدی، فاموتیدین (Pepcid)، لوودوپا (Atamet) و سایر داروهای مرتبط با بیماری پارکینسون و داروهایی که مشکلات معده را درمان می کنند نیز اشاره کرد.

داروهایی که باعث ریزش مو در زنان می شوند

داروهای هورمونی می توانند به واسطه ایجاد عدم تعادل در هورمون های زنانه، باعث ریزش مو شوند؛ به طوری که روند ریزش مو می تواند ادامه پیدا کرده و در نهایت باعث طاسی دائمی با الگوی زنانه شود. دو نمونه از قرص های پیشگیری از بارداری که به طور معمول توسط بانوان مصرف می شود و نیز برای درمان های جایگزینی هورمون (HRT) مناسب هستند، پروژسترون و استروژن نامیده می شوند.

بانوانی که تحت هیسترکتومی کامل قرار گرفته اند، پس از انجام جراحی به طور مداوم باید HRT مصرف نمایند. همچنین، زنان با شروع دوران یائسگی، امکان دارد که بر اساس نظر پزشک ملزم به استفاده از HRT باشند. به این ترتیب در هر کدام از این موارد بر اثر عدم تعادل هورمون ها، امکان ریزش مو وجود دارد.

داروهایی که باعث ریزش مو در مردان می شود

همانند آنچه در مورد زنان گفته شد، مردان نیز می توانند دچار اختلالات هورمونی گردند. برای مثال مردانی که هورمون های خاص مصرف می کنند ممکن است دچار ریزش مو و یا طاسی با الگوی مردانه شوند. در حالتی که شخص با کمبود تستوسترون مواجه باشد، باید به مصرف داروهای حاوی تستوسترون روی آورد تا این مشکل برطرف گردد. به همین دلیل، این افراد با ریزش مو روبرو خواهند شد.

یکی از انواع داروهایی که معمولا مصرف آن در بین مردان رواج دارد، استفاده از استروئیدهای آنابولیک است که به منظور عضله سازی مصرف می گردد. این داروها تاثیر مستقیمی بر هورمون ها داشته و تعادل آن ها را بر هم می زند. به این ترتیب ریزش مو به عنوان یکی از عوارض جانبی مصرف این داروها قابل پیش بینی خواهد بود.

ریزش مو در مردان جوان

برای جلوگیری از ریزش مو به واسطه داروها چه کنیم؟

در صورتی که در روزها و یا هفته های اخیر به مصرف داروی جدیدی روی آورده اید و در عین حال دچار ریزش مو شده اید، به پزشک خود اطلاع دهید. سعی کنید از او بخواهید تا دارویی معادل به شما معرفی کند که ریزش مو جزو عوارض آن نباشد. حتی ممکن است پزشکتان به شما توصیه کند که برای مدتی مصرف داروی مورد نظر را متوقف نمایید.

هر گاه در اثر استفاده از دارو، دچار ریزش مو، می توانید از برخی روش های درمانی مانند ماینوکسیدیل ( Rogaine ) که برای همه افراد اعم از زنان و مردان مفید است ( مگر در موارد خاص ) برای حل مشکل خود کمک بگیرید. انواع مختلف دیگری از داروها مانند قرص فیناستراید نیز برای استفاده مردان مفید است. البته برای دیدن نتیجه مطلوب از این داروها، لازم است که مصرف آن ها برای یک دوره طولانی ادامه دهید. برای مثال در صورتی که از محلول روگاین ( ماینوکسیدیل ) استفاده می کنید، گاه لازم است تا شش ماه صبر کنید تا نتایج دلخواهتان را به دست آورید.

به عنوان یک روش دائمی برای حل مشکل ریزش مو و طاسی با الگو، می توانید از جراحی زیبایی کاشت مو استفاده نمایید تا بتوانید ظاهر خود را بهبود ببخشید. هر چند درمان های خانگی و ساده تر مانند استفاده از کلاه گیس و یا موهای تکه ای نیز می تواند برای پنهان کردن مشکل طاسی به شما کمک کند.

پوشیدن کلاه و روسری نیز روش های راحتی برای نادیده گرفتن طاسی به حساب می آید. بسیاری از بیماران سرطانی که در حال شیمی درمانی هستند، بدون اینکه مشکلی با طاسی خود داشته باشند آن را به نمایش می گذارند. به خاطر داشته باشید که اگر در وضعیت سخت سلامتی به سر می برید، مبارزه با بیماری برای برگرداندن سلامتی یک افتخار بزرگ است. با این حال اینکه برای ظاهر خود چه تصمیمی بگیرید، به خودتان بستگی دارد.

در بسیاری از موارد یاد شده، قطع داروی مصرفی منجر به قطع فرآیند ریزش مو می شود؛ به این ترتیب، رشد مو می تواند به حالت قبلی خود بازگردد. گاهی نیز می توان دوز دارو را تنظیم کرده و بدون قطع کردن دارو، ریزش مو را برطرف نمود.

هرگز بدون مشورت با پزشک داروی خود را قطع نکنید. چه بسا داروی مصرفی شما بتواند با یک داروی دیگر با عوارض کمتر جایگزین گردد.

ریزش موی ناشی از دارو چگونه توسط پزشک تشخیص داده می شود؟

به منظور تشخیص ریزش موی ناشی از دارو پزشک یک سابقه کامل پزشکی از شما می خواهد. این سابقه شامل پاسخ به موارد زیر است :

  • داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای بدون نسخه و مکمل ها،
  • هرگونه تغییر در دوزهای دارو،
  • سلامت عمومی و وضعیت تغذیه ای شما،
  • آیا اخیرا دچار بیماری خاصی شده و آیا عمل جراحی داشته اید؟
  • آیا در خانواده شما سابقه ریزش مو وجود دارد؟

همچنین ممکن است پزشک برای تشخیص ریزش موی ناشی از دارو، انجام بعضی از آزمایش ها را تجویز کند. این آزمایش ها به قرار زیر است :

  • آزمایش کشیدن تارهای مو و معاینه موها : این آزمایش شامل کشیدن قسمت کوچکی از موها برای مشاهده تعداد رشته های مویی است که از پوست سر جدا می شود. ریزش حدود 10 تا 15 تار مو در افراد مبتلا به آلوپسی شایع است.
  • تجزیه و تحلیل پوست سر : در این تست پزشک پوست سر را از نظر علائم پوسته پوسته شدن، قرمزی و ریزش مو بررسی می کند.
  • بیوپسی ( نمونه برداری ) پوست سر : روشی است شامل گرفتن نمونه های پوستی از برخی مناطق پوست سر که ریزش مو در آن اتفاق افتاده است و در نهایت تجزیه و تحلیل آن ها. نتایج مربوط به این آزمایش می تواند پزشک را از سایر دلایل احتمالی آلوپسی آگاه کند.
  • آزمایش خون : این آزمایش ها می تواند هرگونه عدم تعادل غذایی یا هورمونی را که باعث ریزش مو می شود، نشان دهد.
4/5 - (5 امتیاز)

مشاوره فوری خدمات زیبایی

مشاوره تخصصی تلفنی و آنلاین با بهترین کارشناسان رایان سلامت

فرم هوشمند کاشت مو

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا